นิพพานข้างถนน...(?)

... "นิพพานเกิดขึ้นข้างถนน...

วัฏฏะสงสารคือเรื่องเล่าแห่งนิทาน....

ข้างถนนคือตำนานแห่งตำนาน...

คนตื่นรู้เบิกบาน...

บรรลุนิพพานอยู่ข้างถนน"...

บทกวีข้างต้น เป็นบทกวีบทหนึ่งจากหนังสือ​ รวมบทกวี "นิพพานข้างถนน" ผลงานรวมเล่มบทกวีในรอบ 20 ปี ของ อ.สกุล บุณยทัต นักเขียน นักวิจารณ์ และกรรมการตัดสินรางวัลด้านวรรณกรรม คัดสรรผลงานที่ล้วนแล้วแต่มีเอกลักษณ์เฉพาะ และมีลีลาการนาเสนอ “กลอนเปล่า” อันนี้มีเนื้อหาน่าสนใจ ซ่อนความหมายแห่งการตีความไว้มากมาย

คงจะต้องยอมรับว่า เป็นหนังสือเล่มหนึ่งที่รู้สึกว่าอ่านยากมาก

ในตอนแรกๆที่เริ่มอ่านนั้น ผมไม่อาจเข้าใจได้เลยว่าผู้เขียนต้องการที่จะสื่ออะไรแน่

และไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมผมจึงไม่เข้าใจ

ตกลงไม่เข้าใจเพราะเราไม่เข้าใจเอง

หรือไม่เข้าใจเพราะไม่เปิดใจ

หรือเพราะอะไร

จนถึงตอนนี้ ก็เริ่มรู้สึกเข้าใจอะไรบางอย่างขึ้นมาบ้าง

แต่ก็ไม่อาจรู้ว่า สิ่งที่เราเข้าใจ มันถูกต้องแล้วจริงหรือไม่

"อะไรคือสิ่งที่ อ.สกุล ต้องการจะสื่อกันแน่?"

ตลอดเวลาที่อ่านหนังสือเล่มนี้ จะต้องมีคำถามนี้ปรากฏอยู่ในหัวตลอด

แต่ในอีกด้านหนึ่ง กลับมีความรู้สึกเองว่า

หรือแท้ที่จริงแล้ว อ.สกุลไม่ได้ต้องการให้เราตีความ ไม่ได้ต้องการให้สมอง "เข้าใจ"

แต่ต้องการให้เรา "รู้สึก"

ด้วยหัวใจ

อันความคิดสุดล้ำ ลึกเหลือ

เพียงมนุษย์ปุถุเครือ ลึกล้ำ

ด้วยดวงหทัยเอื้อ สติ ตอบนา

สติย่อมมิอาจย้ำ ตอบด้วย ใจตน

ธรณ์ ทักษิณวราจาร